สึก ๑ หมายถึง ก. กร่อนไป, ร่อยหรอไป, เช่น รองเท้าสึก บันไดสึก.
ก. กร่อนไป เช่น เครื่องจักรสึกหรอ, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น การด่าว่าไม่ทำให้สึกหรออะไร.
(ปาก) ก. ลาสิกขา, ลาสึก ก็ว่า.
น. การรู้ตัว, การระลึกได้, การจําได้, มักใช้ควบกับคํารู้ เป็น รู้สึก และแผลงว่า สํานึก ก็มี.
ก. สิง, อยู่, ประจํา, แทรก. (ดู สิง ๑).
ก. ต่อเนื่องเป็นลําดับ เช่น สืบราชสมบัติ สืบตระกูล.
ก. สืบสกุล, สืบสาย ก็ว่า.
ก. รับช่วงปฏิบัติต่อ เช่น เขาสืบทอดความรู้มาจากบรรพบุรุษ.